Uit de praktijk in Teylingen

Interview steunouder Ingrid
Ingrid is sinds oktober vorig jaar steunouder van een jongetje van 3 jaar. Zelf hebben Ingrid en haar man 2 kinderen van 10 en 12 jaar. In de krant zag zij een oproep voorbijkomen dat er steunouders werden gezocht. Ze heeft kennisgemaakt met de steunoudercoördinatoren en de onlinetraining gevolgd. 

Nu biedt zij elke woensdagmiddag een 3-jarige jongetje een thuis. Ingrid vertelt hierover: 

Hoe ziet een middag als steunouder eruit?
“Hij hoort er inmiddels al helemaal bij en voelt zich echt thuis bij ons. Zodra hij binnenkomt, begint hij met spelen. We eten een broodje aan tafel en kijken in de middag waar we zin in hebben. Soms spelen we binnen en op andere momenten gaan we bijvoorbeeld even boodschappen doen of naar het park. Hij gaat ook echt mee in ons gezinsleven, waardoor het niet voelt als extra ‘belasting’. Hij hoort er helemaal bij en mijn eigen kinderen missen hem ook als hij er niet is!”

Hoe ervaar je het om steunouder te zijn?
“Ik ervaar het echt heel positief! Ik vind het heel mooi dat ik een ander gezin kan ondersteunen in de buurt en dat de ouder daardoor meer ruimte ervaart om even tijd voor zichzelf te hebben. Ik vind het ook veel waarde hebben voor het kind. De band die je met elkaar opbouwt en hoe snel dit gaat is mooi om te zien. Het is een toevoeging in elkaars leven.” 

Wat ik toekomstige steunouders wil meegeven?
“Het is best spannend om de stap om steunouder te worden aan te gaan, maar het is goed om te weten dat het uiteindelijk heel natuurlijk verloopt. 
Je krijgt er ook veel voor terug. Het is onwijs leuk om te zien hoe mijn eigen kinderen omgaan met zo’n kleintje erbij. Het verrijkt echt hun leven.”

Voel je je genoeg bekwaam?
“Tot nu toe heb ik nog geen momenten ervaren, waarop ik het even niet weet. Het is wel fijn om te weten dat als deze momenten zich voordoen, ik terug kan vallen op Nikita en Sophie als coördinatoren.”