‘Het klinkt luxe, dat je ‘te goed’ bevonden wordt om hulp te krijgen. Toch draaiden we onszelf steeds vaster en wist ik op het laatst niet meer waar ik het zoeken moest.’
Grip
‘Eerlijk gezegd wist ik ook niet goed te bedenken waar we hulp bij nodig hadden. Mijn oudste zal levenslang extra begeleiding nodig hebben. Niet omdat ze zo moeilijk is, het is een grote lieverd. Maar ze is ook superaanhankelijk en afhankelijk. Met een IQ van 58 is het lastig om goed grip op de wereld te krijgen. Tegelijkertijd is het niet zichtbaar genoeg om meteen in het oog te springen. Als puber van veertien heeft ze een ontwikkelingsleeftijd van rond de zeven, acht jaar. Dat verschil wordt steeds groter natuurlijk.’
Zoektocht
‘Aanvankelijk dacht school aan autisme, maar toen is ze getest en werd duidelijk dat er sprake is van een licht verstandelijke beperking. Nou ja, dat is niet te genezen of behandelen dus toen stonden we weer met lege handen. We vroegen ons af of Homestart iets voor ons zou zijn, maar een licht verstandelijke beperking viel niet binnen de criteria en het zou bovendien kortdurend zijn dus dat was toch niet wat we zochten. Jeugdzorg is over de vloer geweest voor opvoedondersteuning. Uitgebreide intake, best intensief om je hele verhaal te vertellen, en na drie of vier keer was het alweer klaar. “U doet het uitstekend”, zeiden ze dus konden ze verder niks voor ons betekenen. Bij MEE vroegen ze waarom we bij hen aanklopten als alles thuis goed ging, wat dan onze hulpvraag was. Ja, dat wist ik ook niet goed. Ze opperden nog even een zorgboerderij voor Iris maar met veertien jaar was ze daar waarschijnlijk al te oud voor dus daar zijn we maar niet aan begonnen.’
Moedeloos
‘Uiteindelijk was het iemand bij het CJG die ons doorverwees naar Steunouder. Om eerlijk te zijn had ik er weinig verwachtingen van. Tamelijk moedeloos ging ik dat gesprek met de coördinator in. Toen ze me vroeg “hebben jullie wel eens een moment met zijn tweeën” brak ik in huilen uit. Die vraag was zo raak. De vader van Iris is niet meer in beeld. Al tien jaar heb ik een nieuwe relatie. Hij is harstikke goed met mijn dochter, maar het is ook allemaal wel erg intensief. Mijn moeder springt soms bij, maar fysiek is ze niet meer zo sterk. De rest van de familie snapt niet zoveel van Iris. Ze bedoelen het goed maar het geeft me meer gedoe dan dat het oplevert dus dan vraag ik maar niks meer.’
Hoop
‘Sinds ik door corona mijn baan kwijt ben zitten we nog meer op elkaars lip en hangt Iris nog sterker aan mij. Ook omdat de school om de haverklap dicht is door corona natuurlijk. Dus toen ze bij Steunouder vroegen of we ook wel eens tijd hadden voor ons tweeën snapte ik opeens hoe vergroeid Iris en ik met elkaar zijn. En ik gun haar zo erg dat haar wereld groter wordt. Een plek voor haar alleen, buiten school en thuis. En misschien gun ik dat mezelf ook wel. Dat kwam wel binnen… Ik heb goede hoop dat ze een fijn steunouder voor haar vinden. Eindelijk voel ik me gezien.’
Nieuwsgierig naar meer verhalen en ervaringen van ouders en professionals? Download Tien verhalen met impact en Steen in de vijver en lees hoe je met een klein gebaar een groot verschil kunt maken.
